“ De was wou maar niet drogen, dus uiteindelijk ben ik pas
vertrokken om 10u. De eerste 11km liep ik in de berm van de weg langs de Loire
op. Bij het mooie kasteeltje van Lavoûte ga ik voor de laatste maal de GR3 op.
Na een afmattende klim van 300m, sta ik plots hoog boven het dal van de Loire
met een prachtig uitzicht. Er zijn ook geen afgeronde, gladde keien meer, maar
ruwe lavastenen en basalt in alle tinten rood, bruin en zwart: het vulkanische
landschap van Velay. Na een wijde bocht steven ik recht op het imposante
kasteel van Polignac af. Tijdens de beklimming van het laatste heuveltje stijgt
de spanning… :) Het eerste zicht op Le Puy is fantastisch. Het ligt in het dal
onder een stralend blauwe hemel met oranje daken waartussen 3 vulkanische
bulten oprijzen. De 82m hoge Aiguilhe met daarop het 10e eeuwse St-Michelkerkje.
Een tweede rots met daarop het 22m hoge beeld van Notre-Dame de France (gegoten
uit 213 Russische kanonnen). Op een lagere, brede bult staat de imposante
kathedraal waar ik zo trots als een gieter arriveer om 15u en een nieuw
stempelboekje aanschaf (ander gaat binnen paar weken vol zijn…). Bij de
Koortssteen brand ik een grote kaars voor Dries, mijn petekind, dat momenteel
wat ziekjes is. Heel gek: de 1e 54 dagen van mijn reis heb ik maar een tiental
andere pelgrims ontmoet en nu op enkele minuten tijd 15 of 20. Er is een groot
verschil tussen enerzijds diegenen die morgen of de komende dagen vertrekken (grote,
zware rugzakken, serieus gezicht, alles fonkelnieuw, zoeken geen contact), en
anderzijds de 4 pelgrims die aankomen (uit Cluny) of de 2 pelgrims die net als
ik op doortocht zijn (donkerbruine huid, sjofel gekleed, baarden, lichte
rugzakken, en binnen 10sec in een geanimeerd gesprek verzeild met elkaar).
Tussen Notre Dame en de kathedraal ligt het Groot Seminaire, mijn thuis voor de
komende 3 dagen. Ik heb immers beslist 2 rustdagen te nemen en pas maandag
verder te trekken… Ik smijt mijn rugzak in een hoek van de kamer en trek de
stad in. Het is meer dan 20 dagen geleden, sinds Vézelay, dat ik zoveel volk en
drukte heb gezien :) Ik doe een terrasje en heb al snel het beste lokale bier
ontdekt (‘Velavia’!). Daarna ga ik naar de pelgrimsdrink in het
ontvangstcentrum. De nieuwelingen kruipen, verwikkeld in serieuze gesprekken,
samen aan één tafel en met de 3 veteranen maken we enkele meters verderop meer
dan dubbel zoveel lawaai terwijl we gieren van het lachen om alle domme
avonturen en ons glas kir blijven bijvullen :) Daarna heb ik nog een restaurantje
gedaan en voor de 1e maal in weken kruip ik echt afgemat in bed: het wordt even
wennen terug onder de mensen te zijn… Fijn weekend!! :) “
Thomas, wat is een koortssteen? Bedankt voor je mooie verhalen ik geniet ervan. Groet aankomend pelgrim Henk
BeantwoordenVerwijderenDag Henk :)
VerwijderenBedankt voor je reactie en sorry dat ik hem wat laat opmerk.
De Koortssteen kan je op de achtergrond zien op de 11de foto hierboven. Deze matzwarte Pierre aux Fièvres die doorgaat voor een deksteen van een belangrijke dolmen zou geneeskrachtige eigenschappen hebben volgens de legende en hier zou ooit een zieke zijn genezen door Maria.
Groetjes!
Thomas