“ Ik heb om meerdere redenen gekozen om 2 rustdagen te
houden. Ten 1e: het was al geleden sinds Reims (dag 19 en 20). Ten 2e: sinds
Noirétable was het voor het eerst (iets) onder de 20°. Ik had het superkoud en voelde
me wat zwakjes, dus blijkbaar heb ik geen reserve meer. En ten 3e: door alle
ontstekingsremmers begon mijn maag permanent te zeuren. Kortom het plan voor
dit weekend: zo weinig mogelijk wandelen, zoveel mogelijk eten en mijn maag
soigneren (die laatste 2 wordt schipperen…) :) Vandaag heb ik zoveel mogelijk
praktische zaken gedaan overdag: naar de bank geweest, pillen voor de maag gaan
halen (je krijgt hier alles wat je maar wil zonder voorschrift), samen met een
jonge Duitse priester (in fluoblauw joggingpak) naar de Decathlon gegaan voor
herfstspullen, nieuwe boekjes t.e.m. de Pyreneeën gekocht, postkaarten geschreven,
de was gedaan,… De biljartclub heb ik vlotjes gevonden maar was (anticlimax)
gesloten tijdens het weekend: balen! Dan maar terug naar de kathedraal (waarvan
ik de binnenkant al vanbuiten ken aangezien de kortste weg naar de benedenstad
dwars door dit gebouw loopt) om nog wat kaarsjes te branden, en vervolgens
terug naar de pelgrimsdrink. Dikke fun gehad (ben intussen terug gewend aan het
fenomeen van de ‘medemens’) en ik beland naast een Zwitsers meisje dat al 30
dagen onderweg is. Na de drink doen we gezellig een restaurantje en
uiteindelijk babbelen we meer dan 5u over onze ervaringen als pelgrim na enkele
weken alleen te zijn geweest, over ons geloof in la providence, en dat het gek
is nu zoveel anderen te ontmoeten. Het afscheid is kort: een hand, een gemeende
‘Buen Camino’ and that’s it; we weten dat onze wegen de komende 1550km nog
zullen kruisen… “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten