“ Na samen met Mimi ontbeten te hebben, geeft ze me nog
een dikke zoen op de wang en trek ik op pad richting Sénergues, 1350km van mijn
bed in Helchteren. Ik heb een knoop in mijn maag. Ik ben blij halfweg te zijn
maar het voelt ook wel raar aan, alsof je opnieuw moet beginnen… De laatste
steile meters naar de kerk bel ik papa om live verslag te brengen van de
heuglijke gebeurtenis. Vervolgens kaarsjes gebrand, klein flesje champagne
laten ploffen en 4u siësta gehouden (bijna 30°) om alcohol te verwerken (drink
normaal gezien nooit alcohol tijdens etappe). Samen met Anthiem, een 19-jarige
gast uit Reims die hier komt nadenken wat te studeren aan de unief, trek ik
naar Conques. 1 van de mooiste dorpen van Frankrijk. Na een lange afdaling
beland ik plots inderdaad in een decor dat te mooi lijkt te om waar te zijn :)
In de abdij van Saint-Foy krijg ik een bed in een grote, stampvolle slaapzaal, zie
ik een hoop oude bekenden en ontmoet ik een Nederlands-Zwitserse professor psychologie.
Ik verklaar uit enig proefondervindelijk onderzoek besloten te hebben dat
psychologen even krankzinnig zijn als hun patiënten. Ze trakteert me vervolgens
een Hoegaarden op het mooiste terrasje van Conques onder de wijnranken in de
ondergaande zon. Laat die tweede helft maar komen! ;) “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten