“ Ik ben netjes op tijd opgestaan voor de mis. Het was
wel mooi en werd voorgelezen door de bisschop zelve. Er waren zo ontzettend
veel pelgrims dat ik de zegening maar heb laten zijn en mijn rugzak ben gaan
inpakken. Om 10u15 was ik eindelijk terug aan het marcheren en al na 200m haal
ik de eerste collega’s in terwijl ze kreunend het eerste heuveltje beklimmen.
68 pelgrims later kom ik opgewekt aan in Saint-Privat en installeer me met een Grimbergen
op een terrasje. Met sommige pelgrims heb ik onderweg een babbel geslagen en al
gauw heb ik 7 tafelgenoten. Ik heb toch wat gemengde gevoelens na deze dag. Het
is leuk om zoveel mensen te leren kennen uit alle hoeken van de wereld: Frankrijk,
Duitsland, België, Zwitserland, Mexico, Verenigde Staten, Canada,... Maar ze
zijn hier voor 1 of 2 weekjes en ze klagen over het volgens hun lastige
traject. Sommigen willen ook niet in groep eten en bellen een taxi. De gîte zou
ook niet luxueus genoeg zijn. Het is wel wat gek want dit deel van de GR65/Via Podiensis
is de meeste luxueuze pelgrimsroute die er bestaat. Het pad is vrij simpel,
goed aangegeven en met een hoop bankjes erlangs. Dit is trouwens de deftigste
gîte die ik al ben tegengekomen. Aan tafel was het fijn babbelen met Sarah uit
Gent (de laatste Vlaamse pelgrims die mijn pad kruisten waren Jos & Rik in
Reims), een jonge gast uit Lyon en een man uit Limoges. Deze laatste komt 6
dagen met zijn 16-jarige zoon wandelen in de hoop dat hij hem kan overtuigen
niet te stoppen met school. Om 21u30 kruipt iedereen plots bed in (slaapzaal)
dus ik zit hier in de donkere eetzaal te sms’en (normaal blijf ik tot 12u of 1u
lezen…). Na Conques of Figeac stoppen de meesten ermee. Ik kijk er een beetje
naar uit want dit voelt eerder aan als een knullige schoolreis… Tot morgen!“
Geen opmerkingen:
Een reactie posten