“ Het was nog een leuke avond gisteren samen met de 3
Engelse dames en een Amerikaans koppel uit Philadelphia. Het was wel wat
moeilijk samenleven met de eigenaardige mevrouw uit Quebec. We hebben de hele
avond haar gek gedrag zwijgend getolereerd. Maar als ze tijdens het ontbijt
haar plastuit bovenhaalt, zeggen we haar toch even waar het op staat… Op de
brug bij aankomst in Cahors staat een stenen huisje waar de pelgrims onthaalt
worden met een stempel, koekjes en limonade. Ik wacht er de Engelse dames op
die na vandaag terugvliegen. Ik drink er ook een pintje met de Nederlandse prof
psychologie die er ook mee stopt wegens pijntjes. Nadien verlaat ik de stad
weer via de prachtige Pont Valentré. In de gîte valt mijn mond open als ik de deur
open en begroet word door het ‘Gevaar van Quebec’. Ik kies een bed zo ver
mogelijk van het hare en groet haar als een boer met kiespijn… Groetjes! “
maandag 30 september 2013
Limogne-en-Quercy - Le Pech : 28km (totaal : 1488 km)
SMS verstuurd op
30/09/2013 om 21u28
“ Aline besluit een rustdag te nemen dus voor de derde
maal nemen we afscheid. Gisterenavond waren er zware onweders (heel tof: de
afgeslagen compteur zoeken in een verlaten school…). Maar het weer is voorlopig
bijgedraaid en ik slenter een uurtje rond op de zondagsmarkt. De meeste
pelgrims zijn na Conques of Figeac gestopt dus het is lekker rustig wandelen op
de GR65. Tot na de middag althans, want na 15u passeer ik langs de GR plots een
hoop debielen met een tweeloop. Ik kom een jonge jager tegen met zijn zoontje.
Met tegengoesting babbel ik even met hen. Het zoontje is 9 jaar en kan zijn
jachtgeweer amper omhoog houden. Ik schuif een metertje op want hij zit met de
loop op mijn voeten gericht. De hemel wordt inktzwart en een uur lang regent het
vervolgens pijpenstelen. Ondertussen moet ik 1 voor 1 de jagers passeren in
mijn donkerbruine poncho. Ik heb echt schrik door een idioot afgeknald te
worden dus het is weer zingen geblazen… Gelukkig breekt de zon er weer door op
het moment dat ik aankom bij de gîte en kan ik met 3 leuke Engelse samen een
pintje drinken op het terras :) “
zondag 29 september 2013
Ussac - Limogne-en-Quercy : 25km (totaal : 1460 km)
SMS verstuurd op
29/09/2013 om 22u50
“ Na de vorige schoenenwissels had ik 1,5 week lang
blauwe enkels maar ditmaal heb ik geen mankementen. Op de rotsige Quercy is het
al vroeg ontzettend heet. Ik duik het eerste dorpje in voor water en ik kom
Sylvain de Snurker (Canadees) en voor de derde maal Aline tegen. Ze ziet
keihard af van de warmte, voelt zich zwakjes en denkt aan opgeven. We
reserveren samen een gîte voor vanavond en de rest van de dag wacht ik haar
regelmatig op na de zware hellingen in de vlakke zon om haar te motiveren en
van water te voorzien. Enkele uren later, als we aankomen, bedankt ze me en
beslist ze door te zetten. Daar wordt een mens vrolijk van :) Fijn weekend!! “
Figeac - Ussac : 25km (totaal : 1435 km)
SMS verstuurd op
29/09/2013 om 22u24
“ Ik geniet nog even van de leuke sfeer in Figeau en
vervolgens ben ik om 11u weer op pad. Ik neem de eerste 10km de berm van een départementale om mijn schoenen
in te lopen op het vlakke en vervolgens ga ik weer GR65 op. De gîte is een
donativo, maar heel luxueus (Stella aan €1!) met een hoop beestjes eromheen, en
ik ben alleen! Ik neem een pintje, zet een muziekje op, doe mijn wasje (droog
op 1 uur: zo lekker warm is het dus). Daarna word ik uitgenodigd voor het diner
bij de eigenaars. Alles wat op tafel komt is niet alleen heerlijk, maar ook
eigen kweek, oogst of makelij (behalve de rijst, kaas en wijn). Ik at de eerste
pompoensoep van het jaar, varkenspaté met tomaten en brood, lams met (Camargue)
rijst, op smaak gebracht met zelf gekweekte saffraan (zalig). Dominique toont
me trots een glazen pot vol met saffraandraden. Het rode goud dat hij had
kunnen verkopen aan €30/gram. Hij kiest er echter voor ze te reserveren voor
familie, vrienden en pelgrims. Met een rond buikje kruip ik dus de slaapzak in
:) “
Rustdag / om schoenen naar Albi
SMS verstuurd op
29/09/2013 om 21u52
“ Om 9u vertrok ik met de trein naar Albi. Het voelt goed
aan om eens een dagje weg te zijn van de pelgrimsroute. Twee treinen en 1
busrit later (het seinhuis van Albi is afgebrand…), kom ik 80km verder aan in
Albi. Ik vraag aan het loket waar de Decathlon ligt. 40min wandelen later
blijkt dat ze me naar een andere sportwinkel heeft gestuurd en moet ik 8km naar
de andere kant van Albi wandelen. De werknemer die ik gisteren aan de lijn had,
heeft mijn paar schoenen niet apart gehouden, ook al had hij het me beloofd. Er
staat gelukkig nog 1 paar in de rekken (maar goed, anders was het kot te klein
geweest…). Ik vraag nog een stempel voor mijn credencial als souvenir en ga terug
naar het station. Een uurtje, 2 Stella’s en een Hoegaarden later ben ik op de
terugweg. Na 2 bussen en een treinrit ben ik 10u na mijn vertrek weer in
Figeac. Ik kom al snel oude bekenden tegen: Aline uit Zwitserland en Sarah uit
Gent. We doen nog gezellig een terrasje en om 23u30 sluip ik zachtjes mijn
slaapzak in, ditmaal tussen de collega’s op de slaapzaal… “
donderdag 26 september 2013
Even stilstaan…
SMS verstuurd op
26/09/2013 om 13u39
“ Tijdens de etappe van gisteren ontving ik het trieste
nieuws van het overlijden van Lou Van De Voort. Via deze weg zou ik graag Odil,
de familie en vrienden van Lou, alle leden van KHOZ en de vrienden in de Warson
veel sterkte willen wensen.
Odil, lieve vriendin, veel sterkte. Mijn gedachten zijn
bij u…
Lieve Lou, je was een ontzettend mooi mens en het is een
eer je gekend te hebben. De uren die we samen rond de biljart deelden, zullen me
altijd bijblijven. Dat de kaarsjes die ik voor je branden zal, mijn weg mogen
verlichten. Lieve vriend, Mijnheer de President, slaap zacht :( “
Livinhac-le-Haut - Figeac : 26km (totaal : 1410 km)
SMS verstuurd op
26/09/2013 om 13u36
“ Vorige week, op de hoge Aubrac, was het net winter maar
de laatste dagen is het weer lekker zuiders. Op een zonnig terrasje mag de
laatste natte was verder opdrogen terwijl ik aan mijn tasje thee slurp. Er is wel
veel lawaai: Anthiem heeft voor een gratis overnachting gekozen in donativo, en
in ruil schuurt hij enkele uren de voordeur die dan geverfd kan worden door de
volgende pelgrim die krap bij kas zit :) Na 6km was er een hachelijk moment in Montredon.
Ik kwam op de openbare weg in het dorpscentrum oog in oog te staan met 2
uitgebroken volwassen stieren. 5min later ga ik ongedeerd een kaars branden na
de snelste 50m spurt van deze reis. Kort daarna ontvang ik een SMS met triest
nieuwe en leg ik de laatste 20km van de etappe via de kortste weg af richting
de gîte in Figeac. Mijn knieën beginnen zeer te doen, een teken dat ik dringend
nieuwe schoenen nodig heb. In de gîte blijkt mijn reservering niet goed
genoteerd te zijn geweest, maar ik mag bij het koppel eigenaars op de bovenste
verdieping met ‘soleilho’ (middeleeuws zonneterras) op een matras slapen. Daar
ben ik best wel tevreden om. Temeer omdat ik op die manier (tot grote verbazing
van de andere pelgrims) niet verplicht ben de rigoureuze voorzorgsmaatregelen
aangaande bedbugs te volgen. Ik mag ook hun computer gebruiken en 2u later
blijkt dat ik tot Albi moet gaan via het spoor om hetzelfde paar schoenen te
vinden. Morgen zal ik dus niet wandelen maar reis ik 6u met de trein op en af.
En ik kan dus kan op mijn gemak een paar terrasjes doen en eens een pintje
extra drinken nu er geen andere pelgrims zijn om te storen. “
Conques - Livinhac-le-Haut : 24km (totaal : 1384 km)
SMS verstuurd op
26/09/2013 om 13u34
“ Ik sta voor dag en dauw op om naar de lauden te gaan in
de grote kerk van het kleine dorpje, met het prachtige 12e-eeuwe timpaan boven
de ingang. Er zijn slechts 5 paters en 2 andere toeschouwers. Het is heerlijk
wakker worden tijdens de mooie gezangen terwijl de zon stilaan door de ramen
komt piepen. Na het ontbijt blijven we met de jongere pelgrims nog wat door het
dorp slenteren om eventuele file op het smalle, steile pad uit het dal te
ontwijken. Eenmaal op weg neem ik afscheid en klim naar het plateau dat
langzaam terug afdaalt naar Livinhac. Af en toe draai ik me om en geniet ik van
het prachtige zicht op Conques in de diepte. Ik verlaat op het plateau de GR om
via een andere weg een lelijke stad te vermijden. Ik kom 3u geen enkele collega
meer tegen en ik heb een prachtig uitzicht op de vallei van de Lot, in wiens
meander Livinhac ligt. Ik ben lekker alleen in de gîte, doe een groot wasje en zie
mezelf voor de eerste maal in profiel in de driedelige spiegel. Ik schrik van
mijn holbewonersuitzicht, vraag een schaar en een half uur later ziet mijn
baard er al een stuk netter uit… :) “
woensdag 25 september 2013
Campuac - Conques : 22km (totaal : 1360 km)
SMS verstuurd op 25/09/2013
om 08u34
“ Na samen met Mimi ontbeten te hebben, geeft ze me nog
een dikke zoen op de wang en trek ik op pad richting Sénergues, 1350km van mijn
bed in Helchteren. Ik heb een knoop in mijn maag. Ik ben blij halfweg te zijn
maar het voelt ook wel raar aan, alsof je opnieuw moet beginnen… De laatste
steile meters naar de kerk bel ik papa om live verslag te brengen van de
heuglijke gebeurtenis. Vervolgens kaarsjes gebrand, klein flesje champagne
laten ploffen en 4u siësta gehouden (bijna 30°) om alcohol te verwerken (drink
normaal gezien nooit alcohol tijdens etappe). Samen met Anthiem, een 19-jarige
gast uit Reims die hier komt nadenken wat te studeren aan de unief, trek ik
naar Conques. 1 van de mooiste dorpen van Frankrijk. Na een lange afdaling
beland ik plots inderdaad in een decor dat te mooi lijkt te om waar te zijn :)
In de abdij van Saint-Foy krijg ik een bed in een grote, stampvolle slaapzaal, zie
ik een hoop oude bekenden en ontmoet ik een Nederlands-Zwitserse professor psychologie.
Ik verklaar uit enig proefondervindelijk onderzoek besloten te hebben dat
psychologen even krankzinnig zijn als hun patiënten. Ze trakteert me vervolgens
een Hoegaarden op het mooiste terrasje van Conques onder de wijnranken in de
ondergaande zon. Laat die tweede helft maar komen! ;) “
Saint-Côme-d’Olt - Campuac : 28km (totaal : 1338 km)
SMS verstuurd op 24/09/2013
om 22u26
“ Bijna 1km afdalen, dat voel je aan de beentjes de dag
erna :) Na het ontbijt en afscheid van de Canadezen laat ik het eerste deel van
de etappe de GR65 links liggen. Via de kortste route, langs rivier de Lot, steek
ik door naar het prachtige Espailion. De andere pelgrims blijven op de GR65
waardoor ze morgen een monsteretappe moeten doen, ook al zijn er velen
geblesseerd. Enkel Roland, een vriendelijke zestiger die te voet vanuit
Zwitserland gekomen is en op dezelfde dag uit Le Puy vertrokken is, en ikzelf
kiezen ervoor het platgetreden pad te verlaten. We kiezen ervoor om 2 dagen de
avontuurlijke GR6 te volgen (even lang maar etappes met normale lengte). Na een
ongelofelijk steile klim via smalle weggetjes, staan we bovenop een plateau met
prachtige vergezichten. Roland kiest voor een hotel, ik voor de gîte van Mimi
en Jean-Louis even verder. Eindelijk nog eens een avondje alleen! :) Omdat het
zondag is, neem ik halfpension en Mimi schotelt me de heerlijkste maaltijd voor
sinds mijn vertrek. Het ene culinaire orgasme volgt het andere op terwijl ik
hardhorige Mimi luid roepend vraag wat ze me allemaal voorschotelt… Morgen
halfweg!! :) “
zondag 22 september 2013
Aubrac - Saint-Côme-d’Olt : 24km (totaal : 1310 km)
SMS verstuurd op 22/09/2013
om 07u43
“ 1km na Aubrac heb ik een prachtig zicht. Vanaf het
plateau daal ik vandaag bijna 1000m af naar Aveyron. Hierboven schijnt de zon,
maar in het dal is er een zee van wolken tot aan de heuvels aan de horizon. Het
is wel spijtig dat ik voor de tweede dag op rij een inhaalrace moet houden om
verstrooide pelgrims spullen te bezorgen die ze vergeten zijn: gisteren een portefeuille,
vandaag een toilettas. Het nadeel als je als laatste vertrekt en rugoefeningen
doet op de grond… 7km later haal ik het Canadees meisje in en we ontbijten
samen op een bankje. De zon is terug van de partij. Het was meer dan een week
geleden dat ik zonder fleece kon wandelen: heerlijk! :) Via smalle paden daalt
het steeds verder doorheen mooie bossen. De eerste bladeren beginnen te vallen
en hier en daar ruik ik al de geur van de herfst… Saint-Côme is een mooi
Middeleeuws dorpje en vlak achter de stadspoort ligt de gezellige gîte waar ik
met 2 Fransen en 1 Canadees verblijf. In het restaurant zie ik enkel bekende
gezichten: het koppel uit Nantes wiens portefeuille ik vond, een groepje rijke
Fransen met gids, en Thomas en Kathlene uit Vancouver. De Fransen moeten maandag
terug op het werk zijn en de Canadezen gaan een stukje verder reizen per trein
omdat ze te weinig tijd hebben. Er worden mooie teksten voorgelezen en muisstil
wachten de Fransen terwijl ik deze vertaal voor de Canadezen. We zingen nog een
uur en nadien krijg ik voor de zoveelste maal een hartelijk afscheid… “
Fineyrols - Aubrac : 20km (totaal : 1286 km)
SMS verstuurd op
21/09/2013 om 22u47
“ Het weer is terug aan het kwakkelen. Op een plateau van
1200m hoog tegen de wind en de regen inbeuken: I love it! :) Ik waan me zowaar
even terug op Pierre-sur-Haute (een verhaal dat me overigens ondertussen ook al
begint te achtervolgen…). Het is een korte etappe, maar de zon breekt na de
middag plots door en met de nog steeds druk krabbende Parisiennes vliegen we in
de glühwein op een zonnig terrasje in Aubrac. Het dorpje werd zowaar gesticht
door een Vlaamse monnik, die hier een pelgrimshospitaal oprichtte. De 3
slaapzalen van de gîte liggen netjes op elkaar gestapeld met een keuken
ertussen in een 30m hoge toren uit de honderdjarige oorlog, ‘le tour des Anglais’.
De Canadezen, Fransen en Amerikanen in de toren (eerste maal dat ik ze ontmoet
roepen in koor ‘Thomas le Belge!’ als ik antwoord in Vlaanderen te zijn
vertrokken. Om ze voor te zijn roep ik luidkeels terug geen ‘pommade magique’
te hebben… Het is barkoud dus we kruipen allemaal samen rond een grote tafel in
de keuken en lachen en zeveren erop los terwijl we ieder om beurt ons potje
koken… Fijn weekend!! “
Abonneren op:
Posts (Atom)