“ Ik sta voor dag en dauw op om naar de lauden te gaan in
de grote kerk van het kleine dorpje, met het prachtige 12e-eeuwe timpaan boven
de ingang. Er zijn slechts 5 paters en 2 andere toeschouwers. Het is heerlijk
wakker worden tijdens de mooie gezangen terwijl de zon stilaan door de ramen
komt piepen. Na het ontbijt blijven we met de jongere pelgrims nog wat door het
dorp slenteren om eventuele file op het smalle, steile pad uit het dal te
ontwijken. Eenmaal op weg neem ik afscheid en klim naar het plateau dat
langzaam terug afdaalt naar Livinhac. Af en toe draai ik me om en geniet ik van
het prachtige zicht op Conques in de diepte. Ik verlaat op het plateau de GR om
via een andere weg een lelijke stad te vermijden. Ik kom 3u geen enkele collega
meer tegen en ik heb een prachtig uitzicht op de vallei van de Lot, in wiens
meander Livinhac ligt. Ik ben lekker alleen in de gîte, doe een groot wasje en zie
mezelf voor de eerste maal in profiel in de driedelige spiegel. Ik schrik van
mijn holbewonersuitzicht, vraag een schaar en een half uur later ziet mijn
baard er al een stuk netter uit… :) “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten