La Chamba - Col Pierre-sur-Haute : 30km (totaal : 1042 km)

SMS verstuurd op 09/09/2013 om 00u02

“ Ik ben vroeg opgestaan op mijn 50e dag, maar van 6 tot 11u was het wachten op een opklaring zodat ik kon vertrekken. Toen het eindelijk zover was, heb ik mijn rugzak zo licht mogelijk gemaakt en alles waterdicht verpakt. De kans dat het op de cols droog ging blijven was immers klein. Na 1 uur ben ik op de Col de la Loge (1250m) aangekomen: 30m zicht en motregen. 30min later was ik op de Col Puy Gros (1428m): idem qua zicht maar meer regen. Vervolgens richting Col Peyre-Mayou (1542m): pijpenstelen van jewelste en alle hoop op een vergezicht intussen laten varen. De Col du Béal (1390m) bleek een dal te zijn, waar ik de enige medemens tegenkwam tijdens mijn etappe van 30km. Aan de toog van de skichalet mocht ik van de barvrouw even opdrogen. Nochtans waren ze gesloten want ze hadden geen klanten verwacht. Ik dronk een Blanche de Namur en een koffie, en ik kocht een klein flesje wijn voor ’s avonds. Alhoewel het steeds slechter werd, stond ik te popelen om aan de slotklim te beginnen. Het weer nam stilaan apocalyptische vormen aan nu er ook nog een stormwind bijkwam. Maar de 5km tot de top van de Pierre-sur-Haute (1634m, maar voor burgers 1600m hoog want op de top staan 3 gigantische militaire radars) op minder dan 50min afgelegd. Ik heb snel een foto genomen en ben meteen terug naar beneden gegaan want dat kostte me minder energie dan stilstaan. Bovendien werden mijn handen ook stilaan ijspegels. Over de laatste 7km heb ik vervolgens 3u gedaan. Ik zag amper een hand voor ogen en ergens heb ik de verkeerde GR-variant genomen en zo ben ik van mijn kaart afgewandeld. Daardoor wist ik plots niet meer hoe hoog ik zat en mijn barometer kon ik ook niet meer vertrouwen. De cols zijn volledig kaal en ik had nog minder dan 3u licht, dus de angst sloeg me om het hart om in onweer of donker terecht te komen. Ik kwam een ingestorte stal tegen waar ik even kon kalmeren en mijn handen kon opwarmen zodat ik mijn kaart kon nemen. Gelukkig heb ik kunnen uitdokteren waar het misgelopen was en ben ik teruggekeerd. Op 4km van de top begon het wat op te klaren zodat ik voor de eerste maal de 3 grote radars zag die ik 2u ervoor op 100m moest gepasseerd zijn. Na bijna 8u wandelen met maar 20min rust, kwam ik via de verkeerde kant bij de gîte aan. Ik moest 3 aanvallen van de 2 Border Collies van de buren ontwijken vooraleer ik mijn dazer kon te pakken krijgen. Ik ben behoedzaam via een muur naar de juiste erf geschuifeld terwijl ik de honden op afstand hield en ze niet de kans gaf in mijn rug te komen. De vrouw van de gîte was al vertrokken maar ze had binnen eten klaargezet en buiten onder een steen de sleutel achtergelaten. De gîte is zalig: een stal zonder elektriciteit, open haard, enkel koud water en een hoop kaarsen. Ik was verkleumd tot op het bot dus heb ik direct de haard aangestoken, een flesje wijn geopend, overal kaarsjes gezet en lekker warm gegeten bij het vuur. Wat een avontuurlijke dag was me dat toch vandaag… Fijne werkweek!! “

Huidige route