“ De priester blijft me vies bekijken vanochtend. Ik
vertrek echter pas wanneer de klok achtmaal slaat. Weer een prachtige
zonsopgang vandaag, die een gouden laagje legt op de bedauwde velden. Na 10km kom
ik op een bijzondere plek: tegen een grote stal heeft David, een Spaanse
dertiger, een eenvoudig hutje gebouwd. Er staat een stalletje voor met koffie,
thee, fruit en koekjes. Alles is donativo en dus voor en door pelgrims. Ik weet
wat gaat komen en voor hij de kans krijgt, spreid ik de armen al en ik knuffel
een wildvreemde :) Wat een mooi idee: in een hutje zonder ook maar iets van
voorzieningen wonen om pelgrims een knuffel te geven en van eten en drinken te
voorzien. Een tweede knuffel later ben ik weer op weg richting Astorga waar ik
enkel even stop om wat water in te slaan aangezien het toch bijna 17° is bij
volle zon! Dan gaat het bergop richting Santa Colomba de Somoza, waar ik een
pintje drink met de jongeren van gisteren en erna toch maar een andere albergue
dan hen neem. Op tijd bed in vandaag want morgen klim ik naar Cruz de Ferro,
het hoogste punt van de Camino Frances waar iedere pelgrim een steen(tje)
achterlaat op een intussen heel grote hoop aan de voet van een ijzeren kruis.
Mijn steentje uit Kroatië komt voor het eerst uit zijn doosje: de laatste 110
dagen heeft het oppervlak door het rollen in mijn rugzak een gepolijst uitzicht
gekregen. Ik hoop dat hetzelfde geldt voor de zorgen die ik morgen samen met
het steentje achterlaat 1505m hoog op een berg ;) “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten