" De benen voelen verrassend fris aan vanochtend. Alleen de
enkel was wat gezwollen maar met wat ijs was het probleem snel van de baan. Ik
had misschien ook wat te enthousiast tijdens en na het heerlijk driegangenmenu
mijn eerste plaats in de koninginnenetappe (en de bollentrui!) gevierd :) Pas
na 3u wandelen stopt het met gieten en blijkt dat mijn rugzak gelukkig
kurkdroog is gebleven. De voorbije dagen bleek de Morvan al een hele waterrijke
streek te zijn, maar door de zware regenval verandert nu ieder steil pad in een
beek en iedere beek in een rivier (die je dan moet zien over te steken zonder
brug). Mijn ene voet belandt in de rivier maar de andere haal ik zowaar
kurkdroog uit mijn schoen 20 km later: leve grote-tex! De GR13 is echt wel
fantastisch: loodzwaar maar wondermooi en momenteel meer survival- dan
pelgrimstocht. Binnen een paar dagen zijn er enkele vlakkere etappes met een omweg
via Vichy want ik heb echt dringend een nieuw paar schoenen nodig (ik ga dit
paar dan in 40 dagen versleten hebben…). Binnen 10 dagen sta ik echter op het
hoogste punt van mijn reis: 1638m (Col Pierre-sur-Haute)! Ik deel vandaag de gîte
met 3 Parijse meisjes die op trektocht zijn per paard. Ik ben hier ook een immens
zatte, boertige wandelaar tegengekomen die ook de GR doet, maar ik heb hem
gelukkig kunnen afschudden. Morgen meer Morvan; kan niet wachten!! "
woensdag 28 augustus 2013
Marigny l’Église - Lac des Settons : 32km
SMS verstuurd op 27/08/2013
om 22u41
“Mijn route tussen Vézelay en Le Puy is het zwaarste stuk van mijn reis en
deze etappe stond in mijn roadboek met stip aangeduid als de zwaarste tot Le
Puy: 32km steile beklimmingen en keer op keer terug afdalen tot slingerende dal
van de Cure om over te steken via een brug. In de tour zou men dit de
koninginnenetappe noemen dus ’s ochtends had ik toch wel wat zenuwen. Amper autowegen,
geen ravitaillering en geen slaapplaats tot Lac des Settons: vandaag is het dus
verstand op nul en knallen maar, geen compromissen en geen tijd voor
pelgrimsmijmeringen… Tijdens de eerste beklimming loopt het al grondig fout: de
hele bergflank is gekapt dus er waren geen bomen en daardoor geen wegwijzers
meer, en uit mijn kaart geraakte ik niet wijzer. Ik moest kiezen: links of
rechts. Een klein uur later en 200m hoger blijk ik fout gekozen te hebben: de
weg loopt dood op een ravijn. Ik heb nog bereik op mijn GSM dus ga voor de
simpelste oplossing: i.p.v. 180° om de top te wandelen, ga ik van het pad af en
na 90min klauteren, veel zweet, een paar schrammen en een mooi uitzicht vind ik
de GR terug aan de andere zijde. De rest van de tocht is wondermooi (ondermeer
een waterval van 10m hoog) en inderdaad loodzwaar maar vlak voor het pijpenstelen
begint te gieten, stap ik het hotel binnen na 8u wandelen met maar 25min pauze.
De tocht was zo avontuurlijk dat het bijna puur op adrenaline ging (en 2
appels). Ik hoop maar dat het zich morgen niet wreekt… “
maandag 26 augustus 2013
Foissy - Marigny l’Église : 23km
SMS verstuurd op 26/08/2013
om 09u21
“ Met mijn nieuwe roadbook, bijgewerkt door Serge, trek
ik de Morvan in. Het is wel even wennen: de kaarten hebben een veel grotere
schaal en aangezien dit (nog) geen pelgrimsroute is maar een zuivere GR (nl.
GR13) is het wat meer zoeken achter de wit-rode wegwijzers. De Morvan is
werkelijk prachtig: neem het reliëf van Toscane, plak daar het Bocagelandschap
van Normandië of Engeland op, met tussenin stukjes Ardennen en de
bevolkingsdichtheid van Noorwegen, zoiets dus, snappie? :) De ganse dag
bergop-bergaf, tussen 2 dichte hagen of in een mooi bos (braambessen à volonté!)
en maar zeveren tegen de koeien (want er is geen levende ziel te bespeuren). Ik
heb wel een uurtje opgetrokken met 5 Waalse jongeren die ook de GR doen. Maar
zij wandelden zo traag dat ik ze achter moest laten. Jammer want de 4 kortgerokte
meisjes mochten er wel zijn :) Bij mijn aankomst in de gîte in een uithoek van
het dorp stond er maar liefst 30 man voor mij. Ik vreesde dus even voor mijn
slaapplaats. Ik moest even wachten want de burgemeester (het Franse archetype:
grijs, rond, erg joviaal, eloquent, breed gesticulerend en zat) was nog even de
uitslag van het petanquetoernooi aan het afroepen. Alles was echter snel
geregeld na een korte wandeling via het gemeentehuis(je), waarvan ik de deur
mocht opendoen aangezien het mijn gastheer maar niet lukte de sleutel in het
gat te mikken :) Een uur later stond ik ook wat minder stevig op mijn poten,
nadat ik mijn rol als eregast op de buvette (receptie) plichtgetrouw vervuld
had. Ik liet mijn glas witte wijn met kir (streekproduct) zonder klagen 4 maal bijvullen.
Wat kan het pelgrimsleven hard zijn… Laat de rest van die Morvan maar komen! :)
Voor de wielerliefhebbers: morgen Lac des Settons (en zo zullen de komende
dagen wel meer namen een belletje doen rinkelen) !! “
Vézelay - Foissy : 6km
SMS verstuurd op 25/08/2013
om 22u54
“ De komende 450km tot le Puy-en-Velay ga ik echt in the
middle of nowhere zitten dus beslis ik er een rustdagje van te maken en te
genieten van de gezelligheid in Vézelay. Ook leuk: ’s ochtends om 7u halfwakker
in zwemshort de stoep opgaan om een sigaret op te steken en 25m verder rijst de
basiliek al op in al haar glorie :) Tot 16u: beetje de toerist uitgehangen,
post doen, voorraad aanvullen (geld, tabak, eten, EHBO), terrasje doen met
Jack, zij-netjes rugzak naaien (boxer houdt het nog steeds!), babbelen met Jean
(de ongelooflijk lieve Hospitalier die de pelgrims ontvangt), babbelen met 4
andere pelgrims die morgen aan hun reis beginnen, babbelen met alle andere
mensen die je op 24u leert kennen in zulk een piepkleine stad,… Toch weer afscheid
genomen met een krop in de keel: het was zo leuk bij Jack (veel succes makker!)
en Jean, en dan weeral het zoveelste afscheid; en bovendien het begin van een
nieuw hoofdstuk… Heel even gek dus om terug mijn rugzak te nemen en terug het onbekende
tegemoet te gaan. Er waait ook letterlijk een nieuwe wind: na bijna 35 dagen
hitte gaan bij mijn vertrek plotseling alle hemelsluizen open: eindelijk koelte!
Gezwind wandel ik voort tot Foissy, 6km verder. Ik deel de gîte met Serge en
Annick, de grootste wandelgoeroe’s die je volgens mij in Frankrijk kan tegenkomen.
Ze hebben zelf ooit de Camino gedaan en onderhouden bovendien een website met
4000 overnachtingsplaatsen voor wandelaars. We delen het eten dat we hebben en
nadien update Serge mijn gedateerde routeboekje tot le Puy-en-Velay (2009, het enige op de markt…) Hij bespaart me
zo enkele nachten onder de blote hemel. Dixit Jean: “ça c’est le providence,
Thomas!” :) “
Arcy-sur-Cure - Vézelay : 22km
SMS verstuurd op 24/08/2013
om 10u22
“ Na een gezellig ontbijt in le Beugnon ben ik wederom vertrokken
langs de steile flank van de Cure met prachtige vergezichten richting Vézelay.
Na een emotioneel moment in Asquins aan de steile laatste 2km begonnen:
spannend, maar ook wel afzien! :) En dan aankomen op de top bij de 11e
eeuwse Romaanse basiliek van Sainte-Marie-Madeleine, met grote narthex (voorhal) om alle middeleeuwse pelgrims
te herbergen. Na het kaarsjes branden ben ik op een terrasje geploft en heb ik
de toerist uitgehangen. Daar heb ik me ook een ticket gekocht voor een concert
vanavond in de basiliek :) Wat een gezellige, mooie stad. Ik overnacht in het
centre Sainte-Madeleine, een gerestaureerd pelgrimshospitaal uit de 15e
eeuw. Hier verblijf ik samen met Jack, een Nederlands-Limburgse fietspelgrim.
Onze kamer ligt op de zolder aan het einde van de middeleeuwse wenteltrap van 3
verdiepingen. Na een magnifiek concert zakken we nog tot 1u ’s nachts door op het
stadspleintje dat het centrum van het festival vormt. Echt een dag om nooit te
vergeten!! “
Op naar Vézelay!
SMS verstuurd op 24/08/2013
om 01u24
“ Al van 8km afstand zie ik 3 torentjes boven een hoge
heuvel uitsteken: Vézelay. Vertrekplaats van 2 kruistochten, eindhalte van de
Via Campaniensis, begin van de routes naar de Pyreneeën (in mijn geval via le
Puy-en-Velay), na 675km exact 1/4 van mijn route en gewoon een verdomd mooie
stad :) Op 2 km van de heuvel kom ik pal op de middag voorbij de 11e
eeuwse Jacobskerk van Asquins. De klim naar Vézelay is een flinke kuitenbijter,
dus beslis even in de Jacobskerk uit te rusten. Er staan een hoop vlaggen. In
Arcy had Dominique me al gezegd dat er een klassiek festival plaatsvindt in en
rond Vézelay dit weekend. Druipend van het zweet treed ik de koele kerk binnen
en blijkbaar ben ik er de enige, buiten het kleine koor dat aan het repeteren
is (Diabolus in Musica met de 15e eeuwse polyfonie). Ronduit
prachtig. Het was al fantastisch bijna in Vézelay te zijn en plots komt er nog
een soundtrack bij. De zangers proberen me te negeren en dat lukte vrij goed.
Tot ik even geen blijf weet met mijn emoties en ze toch even komen vragen of
alles goed gaat met me. “Natuurlijk, ik ben juist heel bij…” stamel ik, en
verlaat lichtjes gegeneerd de kerk. Even later komen ze me buiten nog een goede
tocht wensen, hijs ik mijn rugzak terug op mijn rug en begin aan de steile klim...
“
Saint-Cyr-les-Colons - Arcy-sur-Cure : 22km
SMS verstuurd op 23/08/2013
om 19u23
“ Ik was wat vroeger vertrokken vandaag aangezien het
weer warm beloofde te gaan worden. Om 9u ’s ochtends was het inderdaad al
puffen in het veld :) Om 12u zat ik in Accolay al over 3/4 van mijn route. Daar
heb ik dan op een gezellige terrasje voor geen geld een driegangenmenu besteld.
Nadien zette ik mijn tocht verder langs mooie route door een bos op een steile
oever van de rivier de Cure. ’s Avonds overnachtte ik bij een vriendelijke
gepensioneerd koppel, Dominique en Marie-Therese. Ze wonen 4km van de route weg
in klein gehucht, le Beugnon, dat 50 zielen telt. Ik krijg een rondleiding
doorheen het dorp en in de 15e eeuwse Jacobskapel die ze aan het
restaureren zijn. Een gepassioneerde Dominique slaagt erin me anderhalf uur te
boeien tijdens een wandeling van 400m door een stervend dorp. Iedereen kent
elkaar en overal wordt een babbel geslagen. 1 gek moment wel: ik merk op dat de
hoofdweg, rue Réné Réné, wel grappig is (temeer in een land dat niet bijster
origineel is als het op straatnamen aankomt). De oudere man bij wie we staan verklaart
met afgestreken gezicht dat de straat naar zijn vader genoemd is die door de
Duitsers gefusilleerd werd. Met enige trots toont hij 2m verder het kogelgat in
de zachte Bourgondische steen. Ik wist niet goed wat te zeggen dus rondde mijn
gastheer de rondleiding af met een welgekomen “le diner sera prêt!“.
donderdag 22 augustus 2013
Collan - Saint-Cyr-les-Colons : 21km
SMS verstuurd op
21/08/2013 om 22u32
“ Ik had beter geen grote fles rosé genomen want het
duurde vandaag toch iets langer eer ik uit mijn te kleine bedje geraakte :) Om
10u30 was ik op weg naar de eerste tussenstop, Chablis, waar ik op mijn gemakje
verder wakker werd bij een rijk ontbijt met het verplichte glaasje witte wijn
:) Nadien wandelde ik nog 13km door wijngaarden onder een loden hitte met
enkele flinke kuitenbijters op mijn pad. In Saint-Cyr-les-Colons heb ik 3u op de
verantwoordelijke van de gîte moeten wachten maar gelukkig had ik al een diner
van streekproducten gekocht in Chablis: (klein) flesje rode wijn van Irancy,
bol romige geitenkaas van Chaource, ferme salami en natuurlijk een stokbrood. Simpel
maar Bourgondisch dus :) Ik deelde een kasteel van een gîte samen met Bruno,
een drukmachineoperator uit Arles. Hij heeft de ene slaapzaal, ik de andere.
Samen genieten we van de rust en de zwoele zomeravond, terwijl we discussiëren
of het een vliegtuig, dan wel het ISS was dat traag boven ons hoofd passeerde…
:) “
Mezières - Collan : 23km
SMS verstuurd op 21/08/2013
om 13u24
“ Na 8km woud, bereik ik een prachtig kanaal. Langs de
oevers schrikken enkele bosbeekjuffers op. Ze vliegen enkele meters voor me uit
en doen zo de volgende groep opvliegen. In een eindeloze estafette vergezelt
een blauwzwarte wolk juffers me enkele km’s.Net nadat er een muskusrat ter
grote van een kleine hond me bruusk uit mijn hypnose haalt, wandel ik weg van
het kanaal. De fijne, witgrijze, kruimelige ondergrond van de Champagne heeft
plaatsgemaakt voor de grove, stenige bruinrode bodem van de Bourgogne :) Na mijn
siësta van enkele uurtjes in schaduw van St-Jacobskerk in Bernouil, met een
laatste vergezicht op de Champagne, en de laatste km’s achter me, kom ik aan
bij de gîte in Collan. Bij de wijnboer heb ik nog een plaatselijk flesje rosé
kunnen kopen voor bij de microgolf paella en genieten maar van de rust in het
dorp vanop mijn terrasje in de avondzon. Ah, la douche France… “
Abonneren op:
Posts (Atom)