“ De komende 450km tot le Puy-en-Velay ga ik echt in the
middle of nowhere zitten dus beslis ik er een rustdagje van te maken en te
genieten van de gezelligheid in Vézelay. Ook leuk: ’s ochtends om 7u halfwakker
in zwemshort de stoep opgaan om een sigaret op te steken en 25m verder rijst de
basiliek al op in al haar glorie :) Tot 16u: beetje de toerist uitgehangen,
post doen, voorraad aanvullen (geld, tabak, eten, EHBO), terrasje doen met
Jack, zij-netjes rugzak naaien (boxer houdt het nog steeds!), babbelen met Jean
(de ongelooflijk lieve Hospitalier die de pelgrims ontvangt), babbelen met 4
andere pelgrims die morgen aan hun reis beginnen, babbelen met alle andere
mensen die je op 24u leert kennen in zulk een piepkleine stad,… Toch weer afscheid
genomen met een krop in de keel: het was zo leuk bij Jack (veel succes makker!)
en Jean, en dan weeral het zoveelste afscheid; en bovendien het begin van een
nieuw hoofdstuk… Heel even gek dus om terug mijn rugzak te nemen en terug het onbekende
tegemoet te gaan. Er waait ook letterlijk een nieuwe wind: na bijna 35 dagen
hitte gaan bij mijn vertrek plotseling alle hemelsluizen open: eindelijk koelte!
Gezwind wandel ik voort tot Foissy, 6km verder. Ik deel de gîte met Serge en
Annick, de grootste wandelgoeroe’s die je volgens mij in Frankrijk kan tegenkomen.
Ze hebben zelf ooit de Camino gedaan en onderhouden bovendien een website met
4000 overnachtingsplaatsen voor wandelaars. We delen het eten dat we hebben en
nadien update Serge mijn gedateerde routeboekje tot le Puy-en-Velay (2009, het enige op de markt…) Hij bespaart me
zo enkele nachten onder de blote hemel. Dixit Jean: “ça c’est le providence,
Thomas!” :) “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten