“ Met mijn nieuwe roadbook, bijgewerkt door Serge, trek
ik de Morvan in. Het is wel even wennen: de kaarten hebben een veel grotere
schaal en aangezien dit (nog) geen pelgrimsroute is maar een zuivere GR (nl.
GR13) is het wat meer zoeken achter de wit-rode wegwijzers. De Morvan is
werkelijk prachtig: neem het reliëf van Toscane, plak daar het Bocagelandschap
van Normandië of Engeland op, met tussenin stukjes Ardennen en de
bevolkingsdichtheid van Noorwegen, zoiets dus, snappie? :) De ganse dag
bergop-bergaf, tussen 2 dichte hagen of in een mooi bos (braambessen à volonté!)
en maar zeveren tegen de koeien (want er is geen levende ziel te bespeuren). Ik
heb wel een uurtje opgetrokken met 5 Waalse jongeren die ook de GR doen. Maar
zij wandelden zo traag dat ik ze achter moest laten. Jammer want de 4 kortgerokte
meisjes mochten er wel zijn :) Bij mijn aankomst in de gîte in een uithoek van
het dorp stond er maar liefst 30 man voor mij. Ik vreesde dus even voor mijn
slaapplaats. Ik moest even wachten want de burgemeester (het Franse archetype:
grijs, rond, erg joviaal, eloquent, breed gesticulerend en zat) was nog even de
uitslag van het petanquetoernooi aan het afroepen. Alles was echter snel
geregeld na een korte wandeling via het gemeentehuis(je), waarvan ik de deur
mocht opendoen aangezien het mijn gastheer maar niet lukte de sleutel in het
gat te mikken :) Een uur later stond ik ook wat minder stevig op mijn poten,
nadat ik mijn rol als eregast op de buvette (receptie) plichtgetrouw vervuld
had. Ik liet mijn glas witte wijn met kir (streekproduct) zonder klagen 4 maal bijvullen.
Wat kan het pelgrimsleven hard zijn… Laat de rest van die Morvan maar komen! :)
Voor de wielerliefhebbers: morgen Lac des Settons (en zo zullen de komende
dagen wel meer namen een belletje doen rinkelen) !! “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten