“ Waarom 2700km wandelen? Waarom de spierpijn,
rugklachten en blaren? Waarom slapen op de harde grond of in een vochtig
tentje,…? Via deze blog leren jullie vooral de leuke kanten kennen van deze
reis. Er zijn echter ook iedere dag kleinere en grotere probleempjes en mindere
momenten. Meestal ben ik daar niet of nauwelijks op ingegaan. Iedere dag is 1
lange reeks overwinningen en nederlagen, mee- en tegenvallers, ups en downs,
ontmoetingen en afscheid; net dat maakt deze reis zo mooi en intens. 3 dagen
geleden na 12km moeten opgeven, was een nederlaag. Vandaag door al het
platliggen in een te kleine Franse zetel opnieuw rugpijn hebben is een
tegenslag (ook de bedden zijn overal standaard 30cm korter en dus te klein
overigens…). Maar (halfbepakt) 10km wandelen zonder pijn aan het been is een
overwinning na alle goede zorgen… En zo gaat het iedere dag, km na km zijn
gangetje. Vandaag heb ik de kaap van de 400km gerond: kleine opsteker :) Maar
de leukste overwinning tot nu toe, hoe gek het ook klinkt, was tijdens de
etappe naar Lalobbe. Toen heb ik mijn boxershort gescheurd (iets te enthousiast
het klokkenspel teruggestopt na kleine boodschap, om alle speculaties voor te
zijn) en na een week en enkele wasjes houdt mijn allereerste naaisel ooit
stand! Morgen reis ik terug naar Germaine met de trein (heel goedkoop en netjes
overigens) en dan 14km volledig bepakt naar Épernay; dat wordt de echte test…“
Ziede wel da gij kunt naaien!
BeantwoordenVerwijderenEn mijn eerste naaisel allertijden houdt nog steeds! :)
VerwijderenGroetjes!