“ Al van 8km afstand zie ik 3 torentjes boven een hoge
heuvel uitsteken: Vézelay. Vertrekplaats van 2 kruistochten, eindhalte van de
Via Campaniensis, begin van de routes naar de Pyreneeën (in mijn geval via le
Puy-en-Velay), na 675km exact 1/4 van mijn route en gewoon een verdomd mooie
stad :) Op 2 km van de heuvel kom ik pal op de middag voorbij de 11e
eeuwse Jacobskerk van Asquins. De klim naar Vézelay is een flinke kuitenbijter,
dus beslis even in de Jacobskerk uit te rusten. Er staan een hoop vlaggen. In
Arcy had Dominique me al gezegd dat er een klassiek festival plaatsvindt in en
rond Vézelay dit weekend. Druipend van het zweet treed ik de koele kerk binnen
en blijkbaar ben ik er de enige, buiten het kleine koor dat aan het repeteren
is (Diabolus in Musica met de 15e eeuwse polyfonie). Ronduit
prachtig. Het was al fantastisch bijna in Vézelay te zijn en plots komt er nog
een soundtrack bij. De zangers proberen me te negeren en dat lukte vrij goed.
Tot ik even geen blijf weet met mijn emoties en ze toch even komen vragen of
alles goed gaat met me. “Natuurlijk, ik ben juist heel bij…” stamel ik, en
verlaat lichtjes gegeneerd de kerk. Even later komen ze me buiten nog een goede
tocht wensen, hijs ik mijn rugzak terug op mijn rug en begin aan de steile klim...
“
Geen opmerkingen:
Een reactie posten