“ Velen zouden het saai vinden, ik vind het echter
machtig: na de heuvelachtige Ardennen terechtkomen in de glooiende Champagne. Ik
heb nog geen wijngaarden gezien, maar wel km’s en km’s graan-, bieten- en
luzernevelden in alle mogelijke schakeringen groen en bruin, met daartussen
enkele windmolens en mijn weg. Namelijk 2 witte lijntjes met een metertje gras
ertussen :)
Om de paar km is er een boom om even onder te gaan liggen en om wat op te drogen.
Het enige wat je hoort zijn de vogeltjes en de zachte bries door het graan. Als
ik mijn ogen sluit en even later weer open, kan het 10 seconden later zijn,
maar ook wel eens wat langer, te zien aan het bruine vruchtvlees van mijn half
verorberde appel :) “
Geen opmerkingen:
Een reactie posten