“ Ik vertrek vroeg uit de gîte want ik voelde me er niet
op mijn gemak. Naast Rudi en Tulliki zaten er immers 5 Franse pelgrims die zich
vrij boertig en lawaaierig gedroegen. Ook wil ik snel in Ostabat geraken. Hier
komen 3 grote pelgrimswegen samen: de wegen van Tours (Parijs), Vézelay en Le
Puy-en-Velay. In het eerste kerkje na de samenvloeiing, de prachtige kerk van
Harambeltz, is de gids juist aan zijn uitleg van een uur begonnen voor een hele
klas schoolkinderen. Het is een ontzettend interessant verhaal dat ik daarna in
geuren en kleuren vertaal voor Tulliki. Het is wel een grappig moment om hier
te belanden: de kinderen zien ons als eigentijdse figuranten en bestoken ons
met vragen of staren ons aan met open mond :) Als ze vertrekken, toont de gids
me nog wat kostbaarheden: 50 munten uit de 17e eeuw, een 600 jaar oude pateen
en stukken steen van de heidense tempel die hier 1000 jaar geleden stond en gerecupereerd
werden voor de bouw van de kerk in de 12e eeuw. Hij wijst me eveneens een stuk
Romeinse heirbaan. Het is een fijn gevoel om op exact dezelfde plaats te
wandelen (de volle 10m!) als miljoenen pelgrims voor me sinds de 10e eeuw :) De
gîte in Ostabat zit vol met 24 pelgrims: een hoop Fransen uit alle hoeken van
het land, Tim uit Nieuw-Zeeland en ik. Tijdens het diner komt een rondbuikige
Baskische zanger wat traditionele liederen zingen waarna we met een Baskisch
biertje nog even van de rust hier in de vallei genieten… Morgen mijn laatste
dag Frankrijk!! :) “
Oke Thomas, bijna in Saint Jean Pied de Port en dan Spanje in. Im mijn beleving een totaal ander plaatje. Succes kerel!
BeantwoordenVerwijderenMerci Jack!
Verwijderengoede moed verder...
BeantwoordenVerwijderenJef
Hartelijk dank!
Verwijderen