Tot en met A Guarda, waar Spanje eindigt, geen stranden meer maar enkel rotsen en dus het vooruitzicht van veel asfalt. De benen beginnen af te zien van enerzijds mul zand en anderzijds veel verharde wegen. In dit stadium van mijn tocht wil ik geen blessures meer oplopen (de vier dagen van Leuven tot thuis: daar wil ik probleemloos van genieten) en op aanraden van de vriendelijke dame van het wederom bijzonder nette hotel, blijf ik wat plakken in Baiona om vervolgens de bus te nemen tot Oia. Hier ligt niet alleen een mooi klooster prachtig op de rotsen bij de zee, maar begint ook een onverhard fietspad naar A Guarda. In Oia blijkt naast het klooster een cafe te staan met een heleboel Belgische bieren, dus goedgezind vertrek ik richting A Guarda terwijl de zon ook weer van de partij is. Zowaar vind ik ook voor de eerste maal langdurig de kustroute terug en door het struikgewas langsheen de Atlantische Oceaan baant deze zich een weg naar A Guarda. Hier slaap ik nog eens in een bugvrije , superpropere albergue. Moest er wel eerst de politie voor bellen want hier is het hun taak om voor de pelgrims te zorgen: de vriendelijke agent vertrouwt me de sleutel van de albergue toe dus ik kan zolang op stap gaan als ik wil op mijn laatste avond in Spanje. Op de dijk drink ik een dubbele chupito tijdens de prachtige zonsondergang, en in de poolclub geef ik de plaatselijke poolexpert lik op stuk. Toch vroeg mijn bed in want morgen is Portugal aan de beurt!
Huidige route
Geen opmerkingen:
Een reactie posten